«...ο τόπος γύρω της μοιάζει ερειπωμένος, απάνθρωπος. Θαρρείς και όλος ο κόσμος έφυγε, μόνο το γαύγισμα πεινασμένων σκυλιών και οι κραυγές από τα κοράκια την αποσπούν και της θυμίζουν πως είναι ακόμα εκεί….Ξέρει πως κλείνοντας απλά τα μάτια δεν αποτελεί λύση. Μα αν βρει την δύναμη να τα ανοίξει θα χαθεί με μιας η πλάνη της ασφάλειας που προσφέρουν κάποιες μάλλον ευτυχισμένες αναμνήσεις και ίσως η ιδέα πως δεν συμβαίνει αυτό.
Μα τότε οι επιλογές θα είναι μόνο δυο.
Να σκύψει το βλέμμα της υποκύπτοντας στο «πεπρωμένο» της ή να το κοιτάξει κατάματα….»
Με τα παραπάνω λόγια οι συντελεστές της ταινίας μικρούς μήκους «Κατοχή» περιγράφουν το αποτέλεσμα που πέτυχαν μετά από πολύ κόπο και δουλειά!
Όλοι τους εθελοντές νέοι από το Ηράκλειο Κρήτης.
Μέσα σε οκτώ λεπτά αποτυπώνουν και συνδέουν το χτες και το σήμερα. Μέσα από μια ιστορία που λαμβάνει χώρα στην εποχή του μεσοπολέμου στην κατεχόμενη Ελλάδα, δίνουν έναν συμβολισμό για σήμερα!
Ότι και σήμερα θέλουμε, ζητάμε, απαιτούμε να αναπνεύσουμε…
mediagate
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου