Πάει ο τύπος σ' ένα ιερέα για να εξομολογηθεί. Του λέει ο ιερέας:
- Πες μου, τέκνον μου, τι αμαρτία πιστεύεις ότι έχεις κάνει;
Ο τύπος αρχίζει να μιλά:
- Πήγα μια μέρα στο σπίτι της αρραβωνιαστικιάς μου, για να πάμε βόλτα. Αυτή όμως έλειπε. Ήταν εκεί η μεγάλη της αδελφή. Ε, τώρα, μόνη αυτή στο σπίτι, μόνος εγώ, έγινε το κακό.
- Μα παιδάκι μου, με τη μεγάλη αδελφή της αρραβωνιαστικιάς σου πήγες να το κάνεις.
- Δεν ήταν μόνο αυτό, συνεχίζει ο μεταμελημένος τύπος, που συνεχίζει ακάθεκτος.
- Την άλλη μέρα που πήγα ήταν εκεί η μικρή της αδελφή. Ε, τώρα, μόνη αυτή, μόνος εγώ, δεν άργησε να γίνει το... κακό.
Ο πάτερ άκουγε και δεν πίστευε στ' αυτιά του.
- Τέκνον μου, είναι βαριά τα κρίματά σου, αμφιβάλλω αν συγχωρεθούν.
Ο τύπος όμως δεν είχε τελειώσει:
- Ξέρετε, πάτερ, κι άλλη μια φορά πήγα σπίτι και βρήκα μόνη τη μητέρα της. Τι να σας πω. Μόνος εγώ, μόνη αυτή, έγινε το κακό.
Σε κάποια στιγμή ο τύπος σηκώνει το κεφάλι του, αλλά ο παπάς έχει γίνει άφαντος.
- Γιατί, πάτερ, κρυφτήκατε εκεί πίσω, αναρωτιέται ο τύπος. Κι ο παπάς έντρομος.
- Μόνος εγώ, μόνος εσύ, άσε να μη γίνει καμιά μαλακία!!!
- Πες μου, τέκνον μου, τι αμαρτία πιστεύεις ότι έχεις κάνει;
Ο τύπος αρχίζει να μιλά:
- Πήγα μια μέρα στο σπίτι της αρραβωνιαστικιάς μου, για να πάμε βόλτα. Αυτή όμως έλειπε. Ήταν εκεί η μεγάλη της αδελφή. Ε, τώρα, μόνη αυτή στο σπίτι, μόνος εγώ, έγινε το κακό.
- Μα παιδάκι μου, με τη μεγάλη αδελφή της αρραβωνιαστικιάς σου πήγες να το κάνεις.
- Δεν ήταν μόνο αυτό, συνεχίζει ο μεταμελημένος τύπος, που συνεχίζει ακάθεκτος.
- Την άλλη μέρα που πήγα ήταν εκεί η μικρή της αδελφή. Ε, τώρα, μόνη αυτή, μόνος εγώ, δεν άργησε να γίνει το... κακό.
Ο πάτερ άκουγε και δεν πίστευε στ' αυτιά του.
- Τέκνον μου, είναι βαριά τα κρίματά σου, αμφιβάλλω αν συγχωρεθούν.
Ο τύπος όμως δεν είχε τελειώσει:
- Ξέρετε, πάτερ, κι άλλη μια φορά πήγα σπίτι και βρήκα μόνη τη μητέρα της. Τι να σας πω. Μόνος εγώ, μόνη αυτή, έγινε το κακό.
Σε κάποια στιγμή ο τύπος σηκώνει το κεφάλι του, αλλά ο παπάς έχει γίνει άφαντος.
- Γιατί, πάτερ, κρυφτήκατε εκεί πίσω, αναρωτιέται ο τύπος. Κι ο παπάς έντρομος.
- Μόνος εγώ, μόνος εσύ, άσε να μη γίνει καμιά μαλακία!!!
Όποτε μπαίνω στο blog σου γελάει το χειλάκι μου. Χρειάζεται πολύ λίγο γέλιο μέσα στην τόση καθημερινή μαυρίλα. Καλό μήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφο σχόλιο!Σ'ευχαριστώ πολύ και χαίρομαι που το blog μου σου φτιάχνει τη διάθεση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΟ ΜΗΝΑ :)