Η ιστορία του κινηματογράφου είναι γεμάτη με περιπτώσεις που σοκάρουν και ενοχλούν και για αυτό τον λόγο απαγορεύονται από τους κινηματογράφους. Λίγη ανάρμοστη βία, λίγη θρησκευτική σάτιρα και μια δόση αιμομιξίας αποτελούν δοκιμασμένη συνταγή για να λογοκριθεί ένα φιλμ, με την πολύ απλή δικαιολογία ότι δεν αρμόζει στα κυρίαρχα ήθη και ιδεώδη μιας κοινωνίας. Η βρετανική εφημερίδα INDEPENDENT, βρήκε και παρουσίασε την πιο αμφιλεγόμενη κινηματογραφική συλλογή:...
1. A Clockwork Orange (1971)
Απαγορεύθηκε: στην Ιρλανδία (1971-2000), στο Ηνωμένο Βασίλειο από τον ίδιο τον Stanley Kubrick (1973-1999), και στις Σιγκαπούρη, Μαλαισία, Ν. Κορέα και Ισπανία.
Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Anthony Burgess, το “Κουρδιστό Πορτοκάλι” πρόκειται για την ιστορία του Άλεξ και της συμμορίας του, οι οποίοι σκοτώνουν άστεγους και βιάζουν γυναίκες με αυτοσκοπό τη βία.
Η ταινία είναι γνωστή για το κύμα μιμητών που προκάλεσε η βίαιη αυτή συμμορία στη Βρετανία, κάτι που, πολλοί πίστευαν ότι, οδήγησε τον Kubrick να αποσύρει την ταινία από τους βρετανικούς κινηματογράφους. Όπως αποκάλυψε όμως η σύζυγος του Christiane, μετά το θάνατό του, ο πραγματικός λόγος για την απαγόρευση της ταινίες ήταν οι σοβαρές απειλές που δεχόταν ο Kubrick και η οικογένειά του.
2. Life of Brian (1979)
Απαγορεύθηκε: στη Νορβηγία (1979-1980), τη Σιγκαπούρη και την Ιρλανδία (1979-1987).
Η ξεκαρδιστική αυτή κωμωδία από τους Monty Pythons παρουσιάζει την ιστορία του Μπράιαν, που γεννιέται σε μια φάτνη ακριβώς δίπλα στον Ιησού και για αυτόν το λόγο, όλοι τον μπερδεύουν για τον Μεσσία. Η ταινία σατιρίζει έντονα τις περισσότερες πτυχές της χριστιανικής θρησκείας, κάτι που φυσικά εξόργισε την εκκλησία. Στην ουαλική πόλη Aberystwyth, η απαγόρευση ανεστάλη μόλις πέρυσι, ενώ στη Σουηδία διαφημίζουν την ταινία ως “ένα φιλμ τόσο αστείο που απαγορεύθηκε στη Νορβηγία”!
3. All Quiet on the Western Front (1930)
Απαγορεύθηκε: στην Αυστρία και τη Γερμανία (1931-1945)
Η ταινία ακολουθεί μια ομάδα Γερμανών στρατιωτών που μέσα από τις εμπειρίες τους στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, συνειδητοποιούν την τραγικότητα του πολέμου και την παρανοήσεις που δημιουργεί κανείς για τον εχθρό.
Λόγω των αντιπολεμικών και φαινομενικά αντιγερμανικών μηνυμάτων του, το φιλμ αυτό απαγορεύτηκε από τον Χίτλερ και το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα μέχρι το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μάλιστα, κατά τη σύντομη παρουσία του στους γερμανικούς κινηματογράφους το 1930, οι Ναζί σαμποτάριζαν τις προβολές αφήνοντας ελεύθερους αρουραίους μέσα στις αίθουσες!
4. Caligula (1979)
Απαγορεύθηκε: στον Καναδά και την Ισλανδία
Η γνωστή ιστορία του Ρωμαίου αυτοκράτορα Καλιγούλα, που ανέβηκε στο θρόνο με τις πιο βίαιες μεθόδους, διατήρησε το τυραννικό καθεστώς του με τις πιο σοκαριστικές πρακτικές και τελικά βυθίστηκες μέσα στην ίδια του την τρέλα.
Η ταινία θεωρήθηκε αμφιλεγόμενη όχι μόνο για της σκηνές βίας, αλλά και για την έντονη παρουσία του “γυμνού” που περιέβαλε το άσβεστο σεξουαλικό πάθος του Καλιγούλα για την αδερφή του.
5. Freaks (1932)
Απαγορεύθηκε: στην Ιταλία, τη Φινλανδία και την Ιρλανδία
Η ταινία αυτή μιλάει για έναν όμορφο νάνο ακροβάτη που αποφασίζει να παντρευτεί την επικεφαλής του τσίρκου που είναι επίσης νάνος, με τους φίλους του να αποκαλύπτουν πως τον θέλει μόνο και μόνο για την περιουσία του.
Ο σκηνοθέτης Tod Browning προχώρησε σε μια εξαιρετική κινηματογραφική πρωτοπορία, αφού χρησιμοποίησε πραγματικούς ανθρώπους με κάποια σωματική παραμόρφωση αντί για κοστούμια και μέικαπ. Η απόφασή του βέβαια σόκαρε σε μεγάλο βαθμό το κοινό της εποχής και παρά το γεγονός ότι πλέον η ταινία συμπεριλαμβάνεται στις “κλασικές”, ο Browning δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα να ξαναγυρίσει ταινία.
6. 120 Days of Sodom (1975)
Απαγορεύθηκε: στην Ιταλία, τη Φινλανδία, την Αυστραλία, τη Δυτική Γερμανία, τη Νέα Ζηλανδία και τη Νορβηγία.
Γνωστή και με τον τίτλο Salò, η ταινία αυτή βασίστηκε στο βιβλίο που έγραψε ο διάσημος Marquis de Sade όσο ήταν έγκλειστος στις φυλακές της Βαστίλλης το 1785. Στην ταινία του Pier Paolo Pasolini, τέσσερις ισχυροί άνδρες της Ιταλίας (ο Δούκας, ο Επίσκοπος, ο Μάγιστρος και ο Πρόεδρος) μαζεύουν μια ομάδα από 18 εφήβους και τους υποβάλουν σε βασανιστήρια επί 120 μέρες.
Η ταινία παραμένει απαγορευμένη σε πολλές χώρες λόγω των σκηνών σεξουαλικής βίας με θύματα ανηλίκους, παρόλο που ο Pasolini δε συμπεριέλαβε πολλές από τις φρικιαστικές περιγραφές του Marquis de Sade, που δικαίως έδωσε το όνομά του στην πρακτική του σαδισμού.
7. Visions of Ecstasy (1989)
Απαγορεύθηκε: στη Βρετανία
Αυτό το φιλμ μικρού μήκους αναπαριστά την Αγία Τερέζα της Άβιλα να ασελγεί πάνω στο άγαλμα του Χριστού, με αποτέλεσμα να μην αποσπάσει την απαραίτητη έγκριση του βρετανικού συμβουλίου κινηματογράφου, λόγω βλασφημίας.
Παρά τις προσπάθειες του σκηνοθέτη, που κατέφυγε στο ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την καταγγελία της παραβίασης της ελευθερίας του λόγου, η ταινία παραμένει η μοναδική στο Ηνωμένο Βασίλειο που απαγορεύεται ως βλάσφημη.
8. No Pressure (2010)
Ένα ακόμα φιλμ μικρού μήκους παραγωγής του γνωστού Βρετανού κωμικού και σεναριογράφου, Richard Curtis, για λογαριασμό της περιβαλλοντικής καμπάνιας «10:10», που αποσύρθηκε ελάχιστα μετά την παρουσίασή του, επειδή περιέχει σκηνές που δείχνουν τους αντιρρησίες της κλιματικής αλλαγής να εκρήγνυνται βίαια!
Η τετράλεπτη αυτή ταινία «κατέβηκε» από τον ιστότοπο του «10:10» και τα σχέδια για την προβολή της στους κινηματογράφους ακυρώθηκαν, μετά τις διαμαρτυρίες τόσο του κοινού, όσο και βασικών υποστηρικτών της καμπάνιας, ότι βρήκαν αποκρουστική την απεικόνιση των ένθερμων περιβαλλοντικών ακτιβιστών να πατούν ένα κόκκινο κουμπί και να ανατινάζουν απρόθυμους υποστηρικτές, όπως η ηθοποιός Gillian Anderson και ο βετεράνος ποδοσφαιριστής David Ginola.
9. Das Testament des Dr. Mabuse (1933)
Απαγορεύθηκε: στη Φινλανδία (1933), τη Γερμανία (1933-1945) και τη Σουηδία (1933-1952)
Η «διαθήκη του Δρ. Μαμπούζε» πρόκειται για την ιστορία ενός Βερολινέζου αστυνομικού που ερευνώντας μια υπόθεση, συνειδητοποιεί πως όλα τα στοιχεία οδηγούν σε έναν άνδρα, τον Δρ. Μαμπούζε που βρίσκεται έγκλειστος σε κάποιο ψυχιατρικό άσυλο εδώ και χρόνια.
Όταν ο Χίτλερ πήρε την εξουσία, δημιούργησε αμέσως το γνωστό Υπουργείο Προπαγάνδας με επικεφαλής τον Γκέμπελς, ο οποίος απαγόρευσε την ταινία στη Γερμανία με τη λογική πως θα υπέσκαπτε την εμπιστοσύνη του κοινού στους πολιτικούς ηγέτες. Ο Γκέμπελς αποκάλεσε την ταινία, «απειλή για τη δημόσια υγεία και ασφάλεια», ενώ δήλωσε πως δεν μπορεί να επιτρέψει την προβολή της, μιας και «δείχνει πως μια υπερβολικά αφοσιωμένη ομάδα ανθρώπων είναι απόλυτα ικανή να ανατρέψει το κράτος με τη βία».
Πηγή: tvxs.gr
Poli kalo. Bravo !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή