Είχα πάθει κρίση ηλικίας, απ’ αυτές που σε πιάνουν κάθε διετία, μόνο που αυτή τη φορά ήταν ενισχυμένη: συν έξι κιλά. Ποτέ δεν έδινα σημασία στα ινστιτούτα ομορφιάς, όμως κάποια στιγμή στη ζωή σου νιώθεις ότι πρέπει να κάνεις κάτι.
Από την Ελένη*
Η ιστορία ξεκίνησε κάπως έτσι: Ένα πρωί ξεκίνησα για το γραφείο. Ήταν απ’ αυτά τα πρωινά που προσπαθείς πολύ να βρεις ρούχα που να σου κάνουν, που εύχεσαι να είχες κάνει αποτρίχωση και ψάχνεις για σκούρο καλσόν, που έχεις ξεμείνει από καφέ, που... Μια συνηθισμένη μέρα δηλαδή. Το τρέξιμό μου στο δρόμο διέκοψε ένα τριαντάφυλλο. Λίγο έλειψε να το καταπιώ. Και μετά μια φωνή: «Γεια σας». Ένας κούκλος με κοστούμι. Η αυταρέσκειά μου πολύ θα ήθελε αυτό να ήταν φλερτ από εκείνα που συμβαίνουν στις ταινίες, αλλά η αυταρέσκειά μου θέλει συνήθως τα πιο απίθανα πράγματα. Στην πραγματικότητα βρισκόμουν στο υπαίθριο περίπτερο ενός ινστιτούτου ομορφιάς. O κούκλος με το τρικ (δηλαδή, το τριαντάφυλλο) με έπεισε να παρακολουθήσω μια ενημέρωση από τις «επιστημονικές συμβούλους» του ινστιτούτου. Έκλεισα ραντεβού το ίδιο απόγευμα. Δεν θα άφηνα τέτοιον «οιωνό» ανεκμετάλλευτο...
