Η θεωρία της εξέλιξης έχει αρκετά σκοτεινά σημεία και το να προσπαθήσουμε να ρίξουμε φώς με ορισμένες ερωτήσεις, είναι άκρως ενδιαφέρον. Τι είναι όμως αυτή η Θεωρία; Τι αντιπροσωπεύει. Μια σύντομη εισαγωγή και μετά είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τους μύθους.
Στην επιστήμη της βιολογίας, με τον όρο εξέλιξη εννοείται η αλλαγή στις ιδιότητες ενός πληθυσμού οργανισμών στο πέρασμα του χρόνου, μεταξύ διαφορετικών γενεών. Αν και τέτοιου τύπου μεταβολές παρατηρούνται σε μικρή κλίμακα σε κάθε γενιά, μακροπρόθεσμα και αθροιστικά μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντικές διαφοροποιήσεις στις ιδιότητες ενός οργανισμού, ώστε να οδηγήσουν τελικά στη δημιουργία νέων διακριτών ειδών.
Η θεωρία της εξέλιξης μέσω της φυσικής επιλογής προτάθηκε πρώτα από τον Κάρολο Δραβίνο και τον Ράσελ Γουάλας.
Το 1858 ο Κάρολος Δαρβίνοςκαι ο Ράσελ Γουάλας διατύπωσαν την θεωρία της εξέλιξης μέσω της φυσικής επιλογής με τις ανακοινώσεις τους Περί της τάσης των ειδών να δημιουγούν ομάδες και Περί της διαιώνισης των ειδών μέσω φυσικών μεθόδων επιλογής. Οι λεπτομέρειες της θεωρίας αυτής και τα αναλυτικά επιχειρήματα καταγράφηκαν στο βιβλίο που έγραψε ο Δαρβίνος το 1859 “Περί της προέλευσης των ειδών”.
Κατά τη δεκαετία του 1930 η φυσική επιλογή συνδυάστηκε με τη θεωρία του Μέντελ για την κληρονομικότητα και εκ παραλλήλου δημιούργησαν την συνθετική θεωρία της Εξέλιξης, ή σύγχρονη σύνθεση, όπου οι “μονάδες” της εξέλιξης (γονίδια) συνδυάστηκαν με τον “μηχανισμό” της (φυσική επιλογή). Αυτή η σημαντική θεωρία (νεοδαρβινισμός), η οποία εξηγεί, αλλά και προβλέπει, αποτελεί το κεντρικό δόγμα της σύγχρονης Εξελικτικής Βιολογίας και ερμηνεύει τις διαφορετικές μορφές ζωής στην Γη.
7 Μύθοι
Αν οι άνθρωποι προήλθαν από τους πίθηκους γιατί οι πίθηκοι δεν εξελίσσονται σε ανθρώπους;
Οι άνθρωποι, οι πίθηκοι και οι χιμπατζίδες είναι απλά πολύ μακρινά ξαδέρφια της εξέλιξης. Δεν προήλθαμε από τους πιθήκους αλλά από ένα κοινό πρόγονο που έζησε εκατομμύρια χρόνια πρίν. Στη πραγματικότητα, τα τελευταία 7 εκατομμύρια χρόνια πολλοί οργανισμοί με ανθρώπινα χαρακτηριστικά εξελίχθηκαν. Όπως ‘Homo habilis, Homo erectus, and Homo neanderthalensis’.
Υπάρχουν αρκετά κενά στα απολιθώματα ανά περιόδους που να δικαιολογούν τη θεωρία της εξέλιξης.
Στη πραγματικότητα υπάρχουν αρκετά ενδιάμεσα απολιθώματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Αρχαιοπτέρυξ που είναι ένα από τα πρώτα γνωστά απολιθώματα με σκελετό ψαριού και φτερά. Εξάλλου να μη ξεχνάμε ότι η έρευνα για απολοθώματα χρειάζεται πέρα από υπομονή και τύχη. Φανταστείτε το ως εξής: Πρώτα πρέπει το ζώο να πεθάνει. Μετέπειτα πρέπει να θαφτεί κάτω από ιδιαίτερες γεωλογικές συνθήκες ούτως ώστε να δημιουργηθεί το απολίθωμα και να μη σαπίσει σα νεκρός οργανισμός. Και τέλος πρέπει η ίδια η Γή να το επαναφέρει σε εκείνο το μέρος του υπεδάφους που βρίσκεται κοντά στην επιφάνεια για να το ανακαλύψουμε εμείς.
Κανένας δεν είδε την ‘Εξέλιξη’ να συμβαίνει
Η εξέλιξη είναι μια ιστορική επιστήμη επιβεβαιωμένη από το γεγονός ότι τόσα είδη ανεξάρτητων γραμμών καταλήγουν στο εξής συμπέρασμα: Ανεξάρτητα στοιχεία πληροφοριών από τη γεωλογία, ιστορία, βοτανολογία, ζωολογία, βιογεωγραφία, φυσιολογία, ανατομία, γενετική, μοριακή βιολογία, γενετική, εμβρυολογία, διανοητική βιολογία, και πολλές άλλες επιστήμες καταλήγουν στο ότι η ζωή εξελίχθηκε με τα χρόνια. Πολλοί ζητούν ένα απλό απολίθωμα που να επιβεβαιώνει τη θεωρία της εξέλιξης. Ωστόσο, η εξέλιξη αποδεικνύεται από τη πραγματικότητα.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως η εξέλιξη συνέβη κατά τύχη
Η διαδικασία της φυσικής επιλογής δεν ‘συμβαίνει’ στη τύχη, ούτε κατά λάθος. Η φυσική επιλογή διατηρεί τα πλεονεκτήματα και διαγράφει τα μειονεκτήματα. Για να το σκιαγραφήσουμε, φανταστείτε ένα πίθηκο μπροστά σε μια γραφομηχανή που προσπαθεί να γράψει την εισαγωγή από ένα έργο του Σαίξπηρ.
Οι πιθανότητες να το γράψει είναι 2613 . Ισούται με τα δευτερόλεπτα που πέρασαν από τη δημιουργία του ηλιακού συστήματος έως σήμερα. Φανταστείτε το μέγεθος. Με άλλα λόγια οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως ένα κύτταρο ευαίσθητο στο φώς εξελίχθηκε σταδιακά στο πολύπλοκο όργανο που εμείς σήμερα ονομάζουμε μάτι.
Η Εξέλιξη είναι απλά μια θεωρία
Όλοι οι κλάδοι των επιστημών βασίζονται σε θεωρίες που με τη σειρά τους βασίζονται σε υποθέσεις. Η θεωρία της εξέλιξης λοιπόν κατά τους περισσότερους επιστήμονες εμπεριέχει ότι χρειάζεται μια σοβαρή επιστημονική θεωρία:
Βασίζεται στους νόμους της φύσης.
Είναι αποδεδειγμένη εμπειρικά.
Είναι αλάνθαστη.
Αν ανακαλύψετε απολιθώματα θηλαστικών στην ίδια γενεολογική περίοδο που αναπτύχθηκαν τετράποδοι τότε η θεωρία της εξέλιξης απέτυχε. Μεχρί σήμερα δεν υπάρχουν αντιφατικά στοιχεία.
Ο 2ος νόμος της Θερμοδυναμικής αποδεικνύει ότι η Θεωρία της Εξέλιξης είναι λανθασμένη.
Ο 2ος νόμος της Θερμοδυναμικής βρίσκει εφαρμογή σε ‘κλειστά’ συστήματα. Η Γή είναι ένας ‘ανοιχτός οργανισμός’ που επηρεάζεται από την ενέργεια όλου του Σύμπαντος. Οι ακτίνες του Ήλιου π.χ. έχουν άμεσο αντίκτυπο στη θερμότητά της.
Η Θεωρία της Εξέλιξης δεν έχει λόγο στην Ηθική
Οι άνθρωποι σαν κοινωνικό είδος, εξελίχθηκαν με μια βαθιά κατανόηση του τι είναι λάθος και σωστό, ούτως ώστε να ανταμείψουν τη συνεργασία και να τιμωρήσουν τον υπερβολικό εγωισμό. Η εξέλιξη ανέπτυξε τα ηθικά συναισθήματα για να προστατέψει την εξέλιξη του είδους. Δεν θα ήταν δυνατόν για ένα είδος να επιβιώσει βασισμένο σε συναισθήματα ατομισμού. Εξάλλου οι ανθρώπινες κοινωνίες είναι βασισμένες στην ανθρώπινη φύση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου