Πασχαλινά Ποιήματα

Η ημέρα της Λαμπρής

Καθαρότατον ήλιο επρομηνούσε

της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι,

σύγνεφο, καταχνιά, δεν απερνούσε

τ' ουρανού σε κανένα από τα μέρη

και από κει κινημένο αργοφυσούσε

τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι,

που λες και λέει μες στης καρδιάς τα φύλλα:

Γλυκιά η ζωή και ο θάνατος μαυρίλα.

Χριστός ανέστη! Νέοι, γέροι και κόρες,

όλοι, μικροί - μεγάλοι, ετοιμαστείτε

μέσα στες εκκλησίες τες δαφνοφόρες

με το φως της χαράς συμαζωχτήτε

ανοίξετε αγκαλιές ειρηνοφόρες

μπροστά στους Αγίους και φιληθείτε!

Φιληθείτε γλυκά, χείλη με χείλη,

πέστε Χριστός ανέστη, εχθροί και φίλοι!

Δάφνες εις κάθε πλάκα έχουν οι τάφοι,

και βρέφη ωραία στην αγκαλιά οι μανάδες

γλυκόφωνα, κοιτώντας τες ζωγραφι-

σμένες εικόνες, ψάλλουνε οι ψαλτάδες

λάμπει το ασήμι, λάμπει το χρυσάφι

από το φως που χύνουνε οι λαμπάδες

κάθε πρόσωπο λάμπει απ' τ' αγιοκέρι,

όπου κρατούνε οι Χριστιανοί στο χέρι.

Διον. Σολωμός

Η Λαμπρή

Νάτην η λαμπρή με τα λουλούδια.

κόψετε παιδιά την πασχαλιά

κι όλα με χαρές και με τραγούδια

τρέξετε ν᾿ αλλάξωμε φιλιά.

Σήμαντρα γλυκά βαρούν ακόμα

και μοσχοβολούν οι εκκλησιές,

μόσχος τα φιλιά στο κάθε στόμα,

τα φιλιά της άνοιξης δροσιές.

Πάμε να στρωθούμε στο χορτάρι

και τ᾿ αρνί μας ψήνεται σιγά.

Και με της Ανάστασης τη χάρη

φέρτε να τσουγκρίσουμε τ᾿ αυγά.

Στέλιος Σπεράντσας 

Το Πάσχα

Ήρθε και φέτος η Λαμπρή,

των χριστιανών η μέρα η μεγάλη,

στη σούβλα σιγοψήνεται τ΄ αρνί,

Χριστός ανέστη κάθε στόμα ψάλλει.

Παντού μοσχοβολά η πασχαλιά

κι η άνοιξη με τα πολλά λουλούδια.

Τσουγκρίζουμε τα κόκκινα τ΄ αυγά

κι έχουν λαμπάδες όμορφες τα κοπελούδια.

Στις εκκλησιές μυρίζει το λιβάνι

κι η φύση ντύθηκε στα γιορτινά.

Πίστη να λάμπουνε τα μάτια κάνει

και τις καρδιές γεμίζει η χαρά.

Γλυκά σημαίνουν οι καμπάνες

κι οι χριστιανοί ένας τον άλλονε φιλούνε.

Μεγάλοι και μικροί, παιδιά και μάνες

του Θεανθρώπου την ανάσταση υμνούνε

Κατίνα Εκκεκάκη Μπουκιά

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!