Άρθρο της προπονήτριας ευεξίας και ζωής και συγγραφέως Shannon Kaiser
Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου κυνηγούσα την επιτυχία, την αποδοχή και την ευτυχία. Με είλκυε η λάμψη. Τελικά τίποτα από αυτά δεν είχε νόημα. Διάβασα καινούρια βιβλία, ακολούθησα πνευματικά μονοπάτια και πνευματικούς ηγέτες, έκανα δίαιτες και ήπια αποτοξινωτικούς χυμούς για ημέρες που όμως τις ένιωθα σαν μήνες ολόκληρους. Ακόμα όμως και μετά από όλα αυτά, αισθανόμουν πλήξη, χαμένη, άδεια και μόνη.
Αφού λοιπόν συνειδητοποίησα ότι καμιά από τις προσπάθειές μου δεν είχε αποτέλεσμα, έκανα μια ριζική αλλαγή. Αντί να ψάχνω σε εξωτερικούς παράγοντες, στράφηκα στον εσωτερικό μου κόσμο.
Η ευτυχία, η επιτυχία και η αποδοχή που τόσα χρόνια κυνηγούσα ήταν πάντα πράγματα που δεν μπορούσα να φτάσω. Δεν έχει σημασία πόσες επιτυχίες είχα ή πόσοι άνθρωποι έλεγαν ωραία πράγματα για μένα ή τη δουλειά μου. Διότι αν εγώ η ίδια δεν πίστευα όλα αυτά, δεν θα είχαν καμιά αξία.
Δεν είχε σημασία ο τρόπος που με έβλεπαν οι άλλοι, αλλά ο τρόπος που έβλεπα εγώ τον εαυτό μου. Και αυτή ήταν μια αρκετά θλιβερή διαπίστωση. Στην πραγματικότητα, πέρασα χρόνια αποφεύγοντας τον εαυτό μου. Απέφευγα να κοιτάξω στον καθρέφτη, να κοιτάζω τους ανθρώπους στα μάτια, ντρεπόμουν γι’ αυτό που ήμουν και για το τι μπορεί να πίστευαν οι άλλοι για μένα.
Πολλοί άνθρωποι νοιάζονται ιδιαίτερα για τη γνώμη των άλλων: θα τους αρέσουν; Είναι η τάδε ιδέα τους αρκετά καλή; Τους αγαπούν; Δεν μπορούμε όμως να υποβάλουμε τον εαυτό μας πάντα σε αυτή τη διαδικασία. Δεν ρωτάμε ποτέ αν μας αρέσει ο εαυτός μας, αν η ιδέα μας είναι εξαιρετική ή αν αγαπάμε τον εαυτό μας.
Η ζωτικής σημασίας αλλαγή έγινε όταν σταμάτησα να εστιάζω στο πώς έμοιαζε η ζωή μου και αντιθέτως επικεντρώθηκα στο πώς ένιωθα. Άρχισα να ρωτώ τον εαυτό μου όσα θα ρωτούσα τους άλλους γύρω μου.
Η εσωτερική βαθιά ενδοσκόπηση μου αποκάλυψε νέα πράγματα. Αν η απάντηση που έδινα ήταν αρνητική, είχα άλλη μία ερώτηση: τι θα μπορούσα να κάνω ώστε να μου αρέσει περισσότερο ο εαυτός μου;
Προχωρώντας με μικρά βήματα κατάφερα να ξεδιπλώσω μία προς μία όλες τις πτυχές της αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς, της ντροπής και της ανασφάλειας που ένιωθα. Ύστερα από δεκαετίες ντροπής άρχισα να νιώθω συμπόνια, καλοσύνη και αγάπη.
Υιοθέτησα την πεποίθηση ότι υπάρχει λόγος που περνάω όλη αυτή την κατάσταση. Θα μπορούσα να επιλέξω να αντισταθώ και να επιστρέψω στη ζωή που έκανα ή να ζήσω την εμπειρία και να την αγκαλιάσω σαν να την είχα επιλέξει η ίδια – πράγμα το οποίο έκανα τελικά.
Η επιλογή μας να αγκαλιάσουμε τη ζωή πρέπει να προέρχεται από μέσα μας. Μόλις συμβεί αυτό, ο κόσμος σας θα αλλάξει για πάντα. Η επιλογή να αποδεχτείτε τον εαυτό σας όπως ακριβώς είναι σημαίνει πραγματική ελευθερία. Είναι ακριβώς αυτό που έψαχνα τόσα χρόνια στη ζωή μου.
Το κενό που ένιωθα οφειλόταν στο γεγονός ότι δεν πρόσεχα τον εαυτό μου. Αποδεχόμενη τον εαυτό μου περισσότερο η ζωή μου άρχισε να μεταμορφώνεται. Ένιωθα τη δουλειά μου να με γεμίζει περισσότερο, τις σχέσεις μου να γίνονται πιο ουσιαστικές και, το σημαντικότερο, απέκτησα εσωτερική γαλήνη και γνώση ότι όλα πάνε καλά και είμαι όπως θα έπρεπε.
Έτσι γεννήθηκε μια καινούρια γνώση και αποδοχή. Χρειάστηκε χρόνος για να αγαπήσω τον εαυτό μου, αλλά αυτό άρχισε όταν πίστεψα σε κάτι που δεν μπορούσα να δω ή ακόμη και να αισθανθώ. Οδηγός μου ήταν η ελπίδα.
Έπρεπε να υιοθετήσω καινούριες πεποιθήσεις προκειμένου να φτάσω σε ένα νέο επίπεδο αποδοχής του εαυτού μου. Αν λοιπόν είστε έτοιμοι να αλλάξετε ριζικά τη ζωή σας, αρχίστε κι εσείς να πιστεύετε σε αυτά.
1. Το μη ορατό είναι υπαρκτό.
Αν πιστέψετε στο άγνωστο, ασχέτως από το τι είναι αυτό, θα αλλάξετε το επίπεδο της ζωής σας.
Αν έχετε έναν στόχο, πχ να χάσετε βάρος, να μαζέψετε ένα ορισμένο ποσό χρημάτων ή να βρείτε την αδελφή ψυχή σας αλλά δεν το πιστέψετε απολύτως, θα αισθάνεστε ότι πάντα θα προσπαθείτε πολύ περισσότερο. Πιστέψτε σε ό,τι δεν μπορείτε να δείτε και στραφείτε προς τα μέσα για να αποδεχτείτε τον αληθινό σας εαυτό.
2. Οι πεποιθήσεις γίνονται πραγματικότητα.
Οι πεποιθήσεις μας συνθέτουν την πραγματικότητά μας. Ό, τι επιλέγουμε να πιστεύουμε καθορίζει το αποτέλεσμα. Αν πίστευα ότι δεν άξιζα να αγαπηθώ και ένιωθα παραίτηση από τη ζωή, τότε αυτή θα ήταν η πραγματικότητά μου. Αν όμως αποδεχόμουν κι εκτιμούσα τον εαυτό μου, αυτό θα αποτελούσε τη νέα μου πραγματικότητα.
3. Υπάρχει πάντα μια επιλογή.
Είμαστε κολλημένοι στους φόβους μας. Οτιδήποτε κάνουμε είναι πάντα θέμα επιλογής. Είχα τη δυνατότητα να επιλέξω μια διαφορετική πεποίθηση. Κάνοντας αυτό, μπόρεσα να αλλάξω την πραγματικότητά μου. Επέλεξα να πιστεύω στον εαυτό μου και αυτό άλλαξε τα πάντα.
4. Ό,τι χρειάζεστε βρίσκεται μέσα σας.
Αν δυσκολεύεστε να πιστέψετε στον εαυτό σας, να ξέρετε ότι έχετε τη δυνατότητα να αλλάξετε εσωτερικά. Θυμηθείτε, μόνο και μόνο επειδή δεν μπορείτε να δείτε κάτι δεν σημαίνει ότι δεν είναι πραγματικό. Μερικά από τα πιο θαυμάσια πράγματα στον κόσμο δεν μπορούμε να τα δούμε, αλλά μόνο να τα αισθανθούμε με την καρδιά μας, όπως η αγάπη, η συγχώρεση, η πίστη και η εμπιστοσύνη.
5. Ο αγώνας και τα εμπόδια αποτελούν μέρος ενός σχεδίου.
Όλα όσα βιώνετε σας προετοιμάζουν για όσα επιθυμείτε να επιτύχετε. Αυτό που βιώνετε σήμερα είναι μέρος ενός μεγαλύτερου σχεδίου. Εμπιστευτείτε την πορεία της ζωής και αντί να αντιστέκεστε, αφεθείτε σε αυτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου